มงคล 38

การไม่คบคนพาล

อย่าคบมิตร  ที่เป็นพาล  สันดานชั่ว

จะพาตัว  เน่าดิบ  จนฉิบหาย

แม้ความคิด  ชั่วช้า  อย่ากล้ำกลาย

เป็นมิตรร้าย  ภายใน  ทุกข์ใจครัน



ท่านว่าลักษณะของคนพาลมี ๓ ประการคือ
   ๑. คิดชั่ว คือการมีจิตคิดอยากได้ในทางทุจริต มีความพยาบาท และมิจฉาทิฏฐิ คือเห็นผิดเป็นชอบ
   ๒. พูดชั่ว คือคำพูดที่ประกอบไปด้วยวจีทุจริตเช่น พูดเท็จ พูดส่อเสียด พูดคำหยาบ และพูดเพ้อเจ้อ
   ๓. ทำชั่ว คือทำอะไรที่ประกอบด้วยกายทุจริตเช่น การฆ่าสัตว์ ลักขโมย ฉ้อโกง ฉุดคร่าอนาจาร ประพฤติผิดในกาม
การจะเลือกคบใครก็ควรดูให้ดีก่อน เพราะถ้าหากเราเลือกคบคนผิดไปแล้วนั้นอาจจะทำให้ชีวิตของเราเกิดปัญหาได้ ดังคำกล่าวที่ว่า เพื่อนที่ดีจะพาเราไปยังสิ่งที่ดีๆ เช่นเดียวกันเพื่อนที่ไม่ดีก็จะพาเราไปในสิ่งที่ไม่ดี

การบูชาบุคคลที่ควรบูชา

ควรบูชา  ไตรรัตน์  ขัตติเยศร์

ผู้วิเศษณ์  ก่อเกื้อ  เหนือเกศา

ครูอาจารย์  เจดีย์  ที่สักการ

ด้วยบุปผา  ปฏิบัติ  สวัสดิ์การ

การบูชา คือการแสดงความเคารพบุคคลที่เรานับถือ ยกย่อง เลื่อมใสในบุคคลคนนั้น ซึ่งการบูชาแบ่งออกเป็น ๒ อย่างคือ
๑. อามิสบูชา คือการบูชาด้วยสิ่งของเช่น การนำเงินให้พ่อแม่ไว้ใช้จ่าย หรือมอบทรัพย์สินให้พ่อแม่ หรือการนำดอกไม้ ธูปเทียนไปบูชาพระก็ถือเป็นอามิสบูชาเป้นต้น
๒.ปฏิบัติบูชา คือการบูชาด้วยการเจริญสมาธิภาวนา การฝึกจิตให้ไม่ฟุ้งซ่าน เห็นความจริงในความเป็นไปของโลกเป็นต้น

บุคคลที่ควรบูชา มีดังนี้คือ

๑.พระพุทธเจ้า (คงไม่ต้องอธิบาย)
๒.พระปัจเจกพระพุทธเจ้า หมายถึงพระสงฆ์ในพระพุทธศาสนา
๓.พระมหากษัตริย์ผู้ตั้งอยู่ในทศพิศราชธรรม
๔.บิดามารดา
๕.ครูอาจารย์ ที่มีความรู้ดี มีความสามารถ และประพฤติดี
๖.อุปัชฌาย์ หรือผู้บังคับบัญชาที่มีความประพฤติดี ตั้งอยู่ในธรรม
การเคารพและบูชาบุคคลที่ควรบูชานั้นจะทำให้ชีวิตมีแต่ความเจริญรุ่งเรื่อง มีแต่สิ่งที่ดีๆเข้ามาในชีวิต

การให้ทาน

ควรบำเพ็ญ  ซึ่งทาน  คือการให้

ท่านว่าไว้  สวยงาม  สามสถาน

หนึ่งให้ของ  สองธรรมะ  ชนะมาร

อภัยทาน  ที่สาม  งามเหลือเกิน

การให้ทาน คือการให้ที่ไม่หวังผลตอบแทนโดยหมายให้ผู้ได้รับได้พ้นจากทุกข์ แบ่งออกเป็น ๓ อย่างได้แก่
๑.อามิสทาน คือการให้วัตถุ สิ่งของ หรือเงินเป็นทาน
๒.ธรรมทาน คือการสอนให้ธรรมะเป็นความรู้เป็นทาน
๓.อภัยทาน คือการให้อภัยในสิ่งที่คนอื่นทำไม่ดีกับเรา ไม่จองเวร หรือพยาบาทกัน
การให้ทานที่ถือว่าเป็นความดี และได้บุญมากนั้นจะประกอบด้วยปัจจัย ๓ ประการอันได้แก่ ๑.วัตถุบริสุทธิ์ คือเป็นของที่ได้มาโดยสุจริต ไม่ได้ไปยักยอกมา โกงมา หรือได้มาด้วยวิธีแยบยล
๒.เจตนาบริสุทธิ์ คือมีจิตยินดี ผ่องใสเบิกบาน ไม่รู้สึกเสียดายสิ่งที่ให้ ตั้งแต่ก่อนให้ ขณะให้ และหลังให้
๓.บุคคลบริสุทธิ์ คือให้กับผู้รับที่มีศีลธรรม ตัวผู้ให้เองก็ต้องมีศีลที่บริสุทธิ์
การให้ทานคือสิ่งที่ทุกคนควรมีควรปฏิบัติ เพราะการให้ทานนั้นไม่ใช่สิ่งยากเกินกว่าที่ทุกคนจะปฏิบัติ การให้ทานไม่จำเป็นต้องเป็นแค่ทรัพย์สินเงินทองหรือของมีค่า แค่เพียงรู้จักให้อภัยก็ถือว่าเป็นการให้ทานแล้ว